Muzyka widziana sercem i słuchana duchem

PUNK


Łatwo krytykować liście, które gniją na ziemi po okrutnej jesieni,
niewielu widziało, co stało się z tymi uschniętymi liśćmi na poziomie muzycznym.
Punk zebrał śmieci muzycznego pokolenia, które upadło na ziemię,
jadł i pił te śmieci, aż "zwymiotował".
Punk to boskie śmieci, pozostałe po Woodstock.
Należy się wielkie podziękowanie boskim padlinożercom, którzy uporządkowali zgiełk po koncercie.


TO BYŁ PUNK, ALE O TYM NIE WIEDZIELI

Aby zrozumieć fenomen, musimy najpierw wejść w jego kontekst historyczny. Jesteśmy w połowie lat 60-tych, a w społeczeństwie zachodzą 3 bardzo ważne zjawiska ... Po pierwsze rozpad amerykańskiego snu, porażka wojny w Wietnamie, podczas gdy nauka patrzyła jak człowiek chodzi po Księżycu, stworzyły kontrkulturę. Nauka patrzy na nieistniejące życie w przestworzach, podczas gdy setki ludzi giną na Ziemi. Gniew i niezadowolenie nastolatków eksploduje, ale są oni zamknięci w ich środowisku, które było postrzegane jako garaż, miejsce, w którym gromadzili się, aby kierować gniew w muzykę. Drugim zjawiskiem była "brytyjska inwazja", Beatlesi zmotywowali tysiące młodych ludzi do założenia własnych zespołów, podczas gdy w Ameryce "muzyka garażowa" rodziła się jak grzyby po deszczu. Brzmienie tej muzyki było surowe, jej twòrcy byli outsiderami, łamali także reguły dźwiękowe, miksowali wszystko to, co wpadało im w ucho, ze źródłem psychedelicznym i elektroniką, na zasadzie stworzenia ówczesnego miksu LSD, stworzyli nowy gatunek muzyczny. Trzecim zjawiskiem był koniec idealizmu kontrkultury Greenwich i hipisowskiej utopii. Młodzieżowa rewolucja w poszukiwaniu pokoju, miłości i wolności zanikła, dzieci kwiatów uschły. Płyty "garage rock" zniknęły z krajowych i regionalnych list przebojów, a ruch wszedł w fazę upadku. Oczywiście ten rodzaj muzyki nie miał wtedy jeszcze swej nazwy, ponieważ był tak niejednorodny, że nie identyfikował się z żadnym prawdziwym stylem. Co stało się z muzyką garażową?


Myślę, że Mozart był punk rockerem. To tylko stan umysłu. 

♫ Patti Smith ♫


WSPINACZKA PO UPADKU

Co pozostało z boomu roku 68-go, który znamy jako Lato miłości? Koncert w Woodstock dobiegł końca, tysiące hipisów (dzieci kwiatów) zwiędło, a kontrkultura Greenwich umarła. Energia młodych ludzi, którzy tryskali seksem i lekkomyślnością, całe ich niezadowolenie, chęć przypodobania się innym w sposób niegrzeczny, nieodpowiedni, pod prąd, ten instynkt bezwzględności, styl buntownika, nieomal przestępcy, całe skompromitowane dojrzewanie. .. wszystko to zostało skierowane w kanał gniewu odbieranego w niektórych piosenkach garażowych. Zespoły muzyczne liczyły się w tamtym czasie dziesiątkami. Podkreślimy jeden jako emblematyczny: The Stooges ...


THE STOOGES

Ten zespół uosabia cały geniusz epoki. Wie jak czerpać to, co najlepsze z blasku rock & rolla, dodaje mu psychodelicznej atmosfery, otacza to wszystko ponurymi dźwiękami, zniekształca brzmienie gitary i tworzy dźwięk, który wyraża także głos Iggy'ego Popa, prawdziwej bestii scenicznej. Jest to okres, w którym gwiazdy rocka są umieszczane jak bożki na ołtarzach czasopism i ekranów telewizyjnych, ukochane i nietykalne. Iggy zaś się rozbiera, upokarza siebie okładając się publicznie mikrofonem. Jego przesłanie jest jasne: nie jesteśmy bogami, przynosimy wasze złe wewnętrze samopoczucie, jesteśmy tym gòwnem, do którego produkowania szanowane społeczeństwo nigdy się nie przyznaje, nie udawajcie, że czyścicie sobie tyłek, wszyscy jesteśmy brudni, wszyscy jesteśmy PUNK, jesteśmy wynikiem zniekształconego społeczeństwa ... nie bądźmy fałszywymi purytanami.


GDYBY IGGY BYŁ MUZYKIEM PUNK,
NIGDY BY SIĘ DO TEGO NIE PRZYZNAŁ

„Jest to gatunek, w którym się znajduję i w taki sposòb moja muzyka jest przedstawiana publiczności. Uważam to za bardzo nudne. Nie jestem fanem etykietki: „punk”.”
Tak mówi Iggy, jak mówi przysłowie:
”Prawdziwym oświeconym jest ten, ktòry nie wie, że nim jest, a jeśli wie, to stara się nie dać tego po sobie poznać.”


Piosenki punkrockowe są na ogół krótkie i frenetyczne, o kanciastych melodiach i stylach, ograniczonej instrumentacji, często o politycznych i antykonformistycznych tekstach, o prowokacyjnej i brutalnej treści. Punk obejmuje etykę „zrób to sam”; wiele zespołów samodzielnie produkuje nagrania i dystrybuuje je za pośrednictwem niezależnych wytwórni i innych nieformalnych kanałów. Z tego powodu wczesny Punk nigdy nie był kochany przez sławę i biznes komercyjny. 
Punk pojawił się sam.

(fot.: The Slits)


Pewnego razu zostałem zapytany czym jest Punk, więc kopnąłem kosz i powiedziałem: „To jest Punk”. A gdy chłopak zrobił potem to samo i zapytał: „Czy to jest punk?”, odpowiedziałem: „Nie, to tylko imitacja ...”.

♫ Billie Joe Armstrong ♫


EKSHUMACJA GARAŻU

To Lenny Kaye, gitarzysta z Patti Smith Group, wpadł w 1972 roku na genialny pomysł zebrania na płycie 27 utworów, które stworzyły epokę Punka, podziemnego środowiska jako odpowiedź na kataklizm społeczny po '68-ym. Po upadku dzieci kwiatów narodziła się w ten sposòb kolekcja pojedynczych "garage rock" i utworòw psychodelicznych (Nuggets: Original Artyfacts from the First Psychedelic Era, 1965-1968). Ten zbiòr to prawdziwy skarb archeologii muzycznej, fundamenty Punka, korzenie muzyki garażowej.


PUNK, NAZWA ZAGMATWANA

To była tak wybuchowa muzyka, że ​​jej nazwa rozprzestrzeniała się na różne sposoby: muzyka nieskatalogowana, która powstała z niezadowolenia roku 1968, nosi dziś nazwę PROTO PUNK, ale w tamtych czasach nie miała nazwy, mieszała się, była mylona z Rock & Rollem pomimo swej charakterystycznej cechy, zniekształconego dźwięku (fuzz tone). Termin „punk” został po raz pierwszy użyty przez amerykańskiego krytyka muzycznego Lestera Bangsa w 1971 r. w celu opisania tak zwanych zaginionych „grup garażowych”. Termin „garage rock” wszedł w życie na początku lat 80-tych jako nazwa Proto Punka lat 60-tych XX wieku, i tutaj następuje punkt zwrotny ...


PUNK ... CO TO ZNACZY?

Termin Punk ma niejasną etymologię. Był często używany przez policjantów, ktòrzy do złapanych przestępcòw mòwili „ty brudny punku”, w odnosieniu do każdego rodzaju oszustów, gangsterów, bandytów, alfonsów, złodziejaszków. Termin „punke” pojawia się już u Williama Szekspira w odniesieniu do „prostytutki” lub „szumowiny”.
Na poziomie muzycznym punkami nazywano tych, którzy nie przestrzegali klasycznych wytycznych w tworzeniu muzyki, którzy śpiewali i grali absurdalnie, improwizując jak  w muzyce Jazz, w prymitywny sposób, z szalonymi rytmami. 
„Było jak najbardziej oczywiste, że słowo to stawało się popularne. Wyobrażaliśmy sobie, że przyjmiemy tę nazwę, zanim ktoś ją przejmie. Chcieliśmy uwolnić ją od bzdur, oddzielić od Rock & Rolla. Chcieliśmy mieć z powrotem zabawę i ożywienie”. 

♫ John Holmstrom ♫


Punk Rock to sztuka. Punk Rock oznacza dla mnie wolność. Jedynym problemem jaki miałem z etyką fanatyków Punk Rocka jest ich całkowite odrzucanie świętości. Niewiele rzeczy uważam za święte, wyższość wkładu kobiet i Murzynów w sztukę. Punk Rock to wolność. Wyrażanie i prawo do wyrażania siebie są życiodajne. Każdy może być artystyczny. 

♫ Kurt Cobain ♫


LOS SAICOS

Pochodząca z Limy peruwiańska grupa Proto Punk uważana jest za światowego prekursora Punka. Działając od 1964 do 1966 roku, Los Saicos nie byli pierwszą grupą, która zdobyła sławę, ale była jedną z pierwszych, która wypracowały tego rodzaju muzykę. Na początku grupa nazywała się „Los Sadicos” (zbyt mocno na tamte czasy), ale chłopcy zmienili nazwę usuwając z niej „d”, bawiąc się analogią nazwy zespołu ze znaną marką zegarków Seiko oraz z filmem "Psycho". Ich debiut datuje się na rok 1960. Byli pierwszym zespołem w Amerykce Południowej i na świecie, który sam nagrywał swoje piosenki w prawdziwym garażowo-rockowym stylu, a który wkròtce nazwano Punkiem.


Punk to Rock zasiłku dla bezrobotnych.

♫ Tony Parsons ♫


Punk nie jest tym, na co wygląda. Kiedy mówią nam, że jesteśmy powierzchowni, patrzę na moją żonę, z którą od dziesięcioleci spędzam moje życie malowane Punkiem i widzę dużo więcej niż powierzchowność, widzę głęboki związek, kilkoro dzieci i mnóstwo miłości ... Nic nie jest takie, jakim się wydaje, we wszystkim jest dobro i zło, każde uogólnienie jest objawem niezdolności umysłowej w ogarnianiu całości. Wiem, że wśròd Punkowcòw są ludzie wulgarni, przestępcy, ignoranci, ale wiem też, że wśród rządzących, zakonników, naukowców, miłośników muzyki klasycznej też są tacy ludzie ... Dlatego więc, jeśli nie jest złotem wszystko to, co się świeci, nie jest nawet ciemnością wszystko to, czego nie widać.


WARSZTATY MUZYCZNE

Niespokojne i niekonwencjonalne duchy tamtych czasów rozwinęły styl, który zaczął odrywać się od technicznych konwencji „klasycznego” Rocka, szukając wyrazistych form, w których wpływ był inny, zarówno w prowokujących tekstach, jak i w dźwięku z wszelkiego rodzaju eksperymentami. Przykładem jest Andy Warhol's Factory, prawdziwe laboratorium muzyczne, gniazdo i źródło Velvet Underground, które ze swoimi zniekształceniami, sprzężeniami zwrotnymi i hałasami było jedną z najbardziej innowacyjnych grup, stając się źródłem inspiracji dla kolejnych zespołów, także Punk Rocka. 


DOŚWIADCZENIA MUZYCZNE

Przeanalizujmy jedną z wielu technik eksperymentowanych przez grupy garażowe, na przykład feedback: jest to typowy piskliwy gwizd, który powstaje, gdy dźwięki emitowane przez głośnik wpadają do mikrofonu, który znajduje się zbyt blisko głośnika, a następnie wracają z powrotem do mikrofonu i są natychmiast wysyłane z powrotem do tego samego głośnika, w obwodzie zamkniętym, prawdziwe szaleństwo w nieskończone. To tak, jakby chcieć, aby to sama muzyka śpiewała, aby mówiła sama za siebie; jest to (w psychoanalizie) akcja introspekcyjna. Co wychodzi, kiedy chcemy, aby nieświadomość (głośnik) mówiła sama za siebie poprzez swoje sumienie (mikrofon)? Lament, płacz, skrzeczenie i drapanie, piekielne odgłosy. Punk wykorzystał wiele z tego efektu, aby stworzyć niebezpieczną atmosferę w dźwięku. I to dlatego najbardziej zamknięci ludzie znajdują w Punku emocjonalne ujście, bo Punk to dźwięki, które łamią duszę. 


W porównaniu z tym, co działo się w prawdziwym świecie, dekadencja wydawała się nawykiem. Więc Punk wykroczył poza dekadencję: Punk był Apokalipsą. To była anihilacja. Nie funkcjonowało już nic, więc warto było przejść bezpośrednio do Apokalipsy.

♫ Legs McNeil ♫


FAST FOUR ...

Pierwszą z 3 kondensacji Punka, w nawiązaniu do "fab four", jak nazywano Beatlesów, był zespół Ramones, oficjalnie powstały w 1974 roku, nawet jeśli Ramones grali już dwa lata wcześniej z innymi zespołami i pod innymi nazwami. Ich muzyka wskrzesza prędkość fali Surf, brudne dźwięki muzyki garażowej, z surowymi manierami Rock & Rolla. Punktem newralgicznym było tak legendarne jak i nieciekawe miejsce w Nowym Jorku, CBGB, gdzie Ramones rozpoczęli karierę: „To było miejsce na wpół opuszczone… To był ściek… To miejsce wypełniło się transwestytami… Byli świetni z nami, wspierając nas przez cały show czyniąc go bardzo kabaretowym ... Graliśmy przez piętnaście minut i to był sukces ... ”- wspomina Dee Dee Ramone. 
W latach 1974-1996 Ramones wykonali 2263 koncerty, średnio dwa koncerty w tygodniu. W 1996 roku, po stworzeniu ponad dziesięciu albumów, grupa rozpadła się. Nawet jeśli Ramones nie byli pierwszymi Punkami, byli pierwszymi, którzy wypuścili Punk na światło dzienne na poziomie muzycznym, społecznym, kulturalnym i wreszcie komercyjnym.


CBGB, MEKKA DLA EMERGUJĄCEJ MUZYKI W NOWYM JORKU

Był to klub rockowy w Lower East Side na Manhattanie (315 Bowery Street w Nowym Jorku). Pierwotnym celem było stworzenie miejsca poświęconego muzyce Country, Blues i Bluegrass (jak wskazuje nazwa „Country Blue Grass Blues”). Ostatecznie stał się powszechnie znany jako punkt odniesienia i miejsce narodzin amerykańskiego Punka, a w szczególności nowojorskiego. „Ci, którzy nigdy nie odwiedzili tego miejsca, niech pomyślą o łazience w domu, ale tylko trochę większej, pokrytej graffiti i zionącej zapachem psich sików praktycznie wszędzie ze względu na fakt, że właściciel Hilly Cristal zostawił swoim psom swobodę biegania po klubie, coś, co podobało się nieżyjącemu Joeyowi Ramone" - powiedział Alan Parker. W tym klubie grali tacy artyści jak Ramones, Talking Heads, Patti Smith,  Debbie Harry dei Blondie i wielu innych. W dawnym CBGB znajduje się teraz sklep odzieżowy (John Varvatos), a część ścian z oryginalnymi plakatami pozostała nienaruszona.


PUNK 77

Podczas pierwszego koncertu w Anglii 4 lipca 1976 r. Ramones poznali fanów tworzących muzykę: byli członkami zespołòw Sex Pistols and Clash. Podczas jednego z poprzednich spotkań Paul Simonon powiedział, że Clash nie koncertował jeszcze, ponieważ nie czuli się wystarczająco dobrzy.
Johnny Ramone odpowiedział: „My gramy źle. Nie potrzeba być dobrym, po prostu idźcie na scenę, aby grać”. Tego dnia, 4 lipca 1976 roku w Black Swan w Sheffield, u boku Sex Pistols, Clash zagrali swój pierwszy koncert, ktòry okazał się pòł - porażką. W następnych miesiącach zespoły punkrockowe znacznie się rozrosły zarówno pod względem liczby, jak i popularności, toksyczne powietrze polityczne było czystym nawozem do powstania łańcucha dziesiątek zespołów punkowych: The Damned,  Siouxsie and the Banshees, Joy Division, The Jam i innych. Ta fala, uznana za pierwszą falę Punk Rocka, zostanie zidentyfikowana jako Punk 77, czyli fala grup punk rockowych, zrodzona w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. Ta fala obejmie grupy różnych narodowości, ale głównie Amerykanòw i Brytyjczyków.



Byłem dziwnym, neurotycznym i samotnym chłopcem, klasycznym typem, któremu w liceum doczepiają etykietkę pedała i Punk Rock dał mi schronienie. Dla mnie Punk oznacza myślenie własną głową, robienie tego, co chcę, bez ingerencji, granie tego, co kocham. Zawsze to robiłem, przestrzegałem moich zasad i odniosłem sukces bez konieczności sprzedawania się i tworzenia gównianej muzyki. W jakiś sposób pozostałem tym samym osiemnastoletnim chłopcem, który zdesperowany chodził ulicami Los Angeles w poszukiwaniu narkotyków, Rock'n'rolla i silnych emocji. Z tego powodu czuję się absolutnie w pokoju sam ze sobą. 

♫ Flea ♫ 


Jestem córką rodziców hippy, nigdy nie znosiłam mieszanki polityki i muzyki tego pokolenia. Mój punkowy wybór zrodził się z tej odmowy. Ale w 2008 roku zrozumiałam, że nie była to kwestia polityki, ideologii czy utopii, ale przeżycia. Nie mogłam dłużej trzymać się z dala od problemów, raz w życiu musiałam wziąć na siebie odpowiedzialność, zapobiec wywłaszczeniu naszych źródeł energii, bronić ostatniej dziewiczej krainy Zachodu. 

♫ Björk ♫


Dzisiejsza nuda różni się od wczorajszej: nuda Punk narodziła się z braku bodźców, a ta dzisiejsza z przesytu.
    
♫ Simon Reynolds ♫



PUNK TO BARDZO MOCNY NAWòZ

Punk zrodził się jako fenomen gromadzący śmieci społeczne i kulturowe, co jest z kolei najlepszym nawozem dla nowych pokoleń muzycznych i w rzeczywistości, gdy Punk osiągnął punkt kulminacyjny, rzucił swoje pąki w wielu gałęziach lub stylach muzycznych. Z nurtu Punk widzieliśmy narodziny New Wave, Hardcore Punk, Pop Punk, Skate Punk, Anarcho Punk, Street Punk, Ska Punk, Dance Punk ... Wypracował on własny styl, nie tylko muzyczny, ale także filozoficzny, taki jak The straight edge: gatunek muzyczny identyczny z hardkorowym, wyróżniający się filozofią, stylem życia, który przewiduje stronienie od tytoniu, alkoholu, narkotyków, a czasem nawet promujący wegetarianizm, a zatem styl życia z dala od ekscesów. Ostatnim punkowym fenomenem było jego odrodzenie, gdy Punk pojawił się pod postacią Popu; w tej dziedzinie najbardziej charakterystycznymi zespołami były Green Day, The Offspring, Blink-182, Rancid ... Znaczna część muzyki lat 90-tych jest zadłużona u ostatnich westchnień Punka, takich jak Rock alternatywny, z którego wyłaniają się legendy kalibru Nirvany i The Cure. Indie Rock, Gothic Rock i Grunge to już wnuki Punka.


Punk został zdefiniowany raczej jako postawa niż styl muzyczny. 

♫ David Byrne ♫


GDZIE NARODZIŁ SIĘ ANGIELSKI PUNK LOOK?

Amerykański styl Punk jest minimalistyczny i bardzo prosty: czarne skórzane kurtki, poszarpane dżinsy, koszulki i trampki. Styl brytyjski  jest bardziej skomplikowany ... 
Znajdujemy się w Londynie, sklep nazywa się „Sex”, a oferował ściśle określone przedmioty, sadomasochistyczne, alternatywne i kontrastujące z powszechną normą i tendencją. Należał do pary Malcolma McLarena i jego żony, stylistki Vivienne Westwood (na zdjęciu). Malcolm znał w Nowym Jorku wiele z rodzących się zespołów punkowych, był nawet menedżerem New York Dolls. W 1975 roku McLaren wpadł na genialny pomysł stworzenia grupy o surowych, agresywnych, punkowych cechach. Band przyjęła nazwę sklepu „Sex Pistols”, a McLaren wraz z żoną stworzył look dla zespołu: składał się z podartych ubrań w stylu sadomaso-fetish, krótkich, rozczochranych i często kolorowych włosów, skórzanych kurtek i spodni, łańcuchów, ćwiekòw, agrafek, kłódek używanych jako naszyjniki, swastyk (noszonych wyłącznie w celu skandalizowania), żyletek. Wszystko było krzykliwe i prowokujące. Okazało się, że wygląd został skopiowany z wyglądu mniej znanego Richarda Hella (byłego męża Patty Smith i basisty innych zespołów punkowych, takich jak Television). Piosenkarz Sex Pistols, Johnny Rotten, tak wpomina swoich menedżerów: "Malcolm i Vivienne byli wielkimi oszustami. Sprzedaliby wszystko, żeby zarobić.” Mówi się, że McLaren wykorzystał ich i potraktował jak kukiełki, zachowując kapitał dla siebie.


Czasami mawiało się, że Jazz i Punk nie są aż tak różne. Wystarczy pomyśleć o tej samej marginalizacji, tej samej wściekłości. Za nimi kryje się ta sama heroina.

♫ Enrico Brizzi ♫


SEX PISTOLS, NAJBARDZIEJ PODSZYTY FAŁSZEM PUNK

Nazwa zespołu pochodzi od nazwy sklepu z gadżetami i odzieżą sadomaso Malcolm i Vivienne SEX (zwanego także Let It Rock). Malcolm i Vivienne byli również pomysłodawcami image'u zespołu, który później stał się powszechnym wyglądem wielu punków. Basista zespołu, Glen Matlock, był ekspedientem sklepu Sex. Johnny Rotten ("rotten" oznacza zgniły, aluzja do zaniedbanego uzębienia) był piosenkarzem: „Wszedł z zielonymi włosami. Myślałem, że ma naprawdę interesującą twarz. Podobał mi się jego wygląd. Miał na sobie t-shirt z napisałem „Nienawidzę Pink Floyd”. Johnny miał w sobie coś wyjątkowego, ale kiedy przemówił, wiedziałem, że to prawdziwy palant.” - wspomina gitarzysta zespołu Steve Jones, ten, który zaopatrywał zespół w sprzęt, niejednokrotnie kradziony. Perkusistą był Paul Cook, sąsiad i kolega szkolny Steve'a i Glen'a. Nie ma co ukrywać, że chłopaki byli awanturnikami i nie przypadkiem to jeden z nich, Sid Vicious, uznawany jest za twòrcę „pogo”. Kariera Sex Pistols trwała tylko trzy lata; stworzyli w tym czasie cztery single i album studyjny. BBC uznała Sex Pistols za „jedyny angielski zespół punkrockowy”.
Glen Matlock został z zespołu wyrzucony, ponieważ był "dobrym chłopcem", nie miał punkowego wyglądu, zastąpił go Vicious, wcześniej perkusista Siouxsie and the Banshees. McLaren powiedział: „Kiedy Sid dołączył do grupy, nie wiedział jak grać na basie, ale swoim szalonym zachowaniem idealnie pasował do struktury zespołu." Wiele lat później McLaren oświadczył, że Vivienne zasugerowała mu, aby „przyprowadził faceta o imieniu John, który przyszedł do SEX  już dwukrotnie jako piosenkarz”, a kiedy Johnny Rotten dołączył do grupy, Vivienne stwierdziła, że ​​McLaren wziął „niewłaściwego Johna” . Miała na myśli Johna Simona Ritchie'go (znanego jako Sid Vicious). Po jego wejściu do Sex Pistols zespòł nigdy więcej nie tworzył muzyki. To była po prostu kwestia tworzenia skandalu. Masy zostały już wtedy uwarunkowane wizerunkiem Sex Pistols, a znaczenie Punku pozostanie w konsekwencji, dla wielu osób spoza ruchu, na poziomie nihilizmu, chaosu i rozboju. „Bądź dziecinny, nieodpowiedzialny, lekceważący. Bądź wszystkim tym, czego społeczeństwo nie cierpi.” Takie było motto McLarena. Czyli: nigdy nie pozwolić na to, by przestano o nas mówić i lepiej źle niż dobrze, ponieważ zło nosi więcej wiadomości i sensacji dla masy, ktòra - nawet jeśli się do tego nie przyznaje - kocha i żyje na tym śmieciowisku ciekawości i skandalu.


Spędziłam dziesięć lat w tej fabryce orkiestr symfonicznych. W wieku 15 lat rzuciłam wszystko i założyłam zespół Punk. Muzyka musi być wolnością, a nie niewolnictwem. Dzieci muszą mieć swobodę komponowania muzyki, tak jak rysowania. Tylko w ten sposób mogą komponować z taką łatwością, z jaką uczą się języków.

 ♫ Björk ♫


Nazistowski punk?

Podczas swojej kariery w Sex Pistols Sid Vicious manifestował skrajnie prawicowe symbole dla skandalu i prowokacji. To właśnie ten gest, błędnie zinterpretowany, zbliżył niektórych młodych punkòw do neonazizmu, powodując powstanie prawdziwych neonazistowskich punków - oficjalnie już w 1978 roku. Historia tej frakcji w subkulturze Punku zdołała zrekrutować wiele angielskich punków, tworząc w ten sposób kilka rasistowskich zespołów punkowych.


PUNK JEST TYM, CO UKRYWAMY POD DOBRYMI MANIERAMI
ODKRYCIE, POKAZANIE SIEBIE TO UZNANIE SIEBIE ZA PUNKA

Wierzę, że każda osoba ma punkowy instynkt, nawet dzieci demonstrują to w swojej niewinności, w pewnym momencie chcą łamać zasady, kłamać, kierować się własnym "chcę". Punk powstaje z tego instynktu, by czuć, że żyjemy, kiedy wszystko wokół nas jest skamieniałe przez regułę, planowanie oraz projektowanie do mechanicznego i automatycznego realizowania. Punk po prostu siebie odkrył i dotknął swego dzikiego instynktu. Na poziomie muzycznym Punk uwolnił szaleństwo, niepokój, rozpacz, strach, bunt w istniejących formach muzyki, jednym słowem włożył demona w strój zakonnicy.

(PS: na zdjęciu okładka proto-punkowej grupy The Monks, złożonej z 5 amerykańskich żołnierzy stacjonujących we Frankfurcie, rok 1964-67)


Punk uczynił Rock szybszym i bardziej dzikim,
Jazz bardziej improwizowanym i minimalnym,
Funk smutniejszym, ale i bardziej wściekłym,
Glam bardziej obojętnym,
Surf bardziej druzgocącym,
wprowadził więcej zniekształceń w dźwiękach Bluesa ...
Punk to jedna więcej szczypta pieprzu i soli,
która wpływa na wykwintność dania,
ale służy tylko tym, którzy kochają pieprz i sòl.


„Jezus umarł za czyjeś grzechy, ale nie za moje.”

„Horses" to pierwszy album amerykańskiej piosenkarki i autorki tekstów Patti Smith, wydany w listopadzie 1975 roku. Pierwsze zalążki garage Rocka i Punka pojawiają się na tym albumie. Jest to kamień milowy w historii Rocka i punkt wyjścia oraz mocne pchnięcie dla wschodzącego Punka. Album jest przesiąknięty poezją, nasycony chaosem, przeplatany energią. Okładka, z twarzą Patti Smith ubranej jak chłopiec, jest cytatem ze zdjęcia pozującej identycznie Fridy Kahlo. Znajdziemy tu ślady nie tylko Punka, ale także proroctwa Rapu i Cross-overu, które zrodzą się z tego, co zespoły garażowe zrobiły z muzyką Reggae. Dzięki temu albumowi Smith zdobyła swoje miejsce w historii jako matka chrzestna Punka.


Kawałek zapomnianej historii ...

BYŁ TO PUNK - BEZ WIEDZY I OD NIECHCENIA

Byli zespołem złożonym z 3 braci Bobby'ego, David'a i Dannis'a Hackney. Grali muzykę funk, reggae, gospel ... W 1975 roku, zespół, z pomocą inżyniera Jima Vittiego, nagrał siedem piosenek w United Sound Studios. Według rodziny Hackney, prezes Columbia Records, Clive Davis zapłacił za sesje, ale poprosił zespół o zmianę nazwy na bardziej odpowiednią. Bracia odmówili, więc Davis przestał za nich płacić. Płyta ukazała się na rynku niekompletna. Bracia Hackney rozwiązali zespół w 1977 roku. Na przestrzeni lat ich piosenki pojawiały się w Internecie i materiał ten został ponownie odkryty: okazały się prawdziwym klejnotem brzmienia Punk stworzonego przez czarnych, Black Punk. Istnieje na ten temat film dokumentalny wart obejrzenia:





CZARNY PUNK

Po odkryciu czarnego Proto Punk grupy Death, musimy jeszcze tylko podkreślić, że pionierzy Hardcor Punk byli także grupą czarnych muzykòw - Bad Brains, rok 1977. Zespół natychmiast zyskał sławę na scenie w Waszyngtonie, częściowo dlatego, że był grupą Punk w całości złożoną z Afroamerykanów, ale także ze względu na niezwykłe zdolności techniczne członków zespołu, ktòrego korzeniami był Jazz i Progressive Rock. Często w muzyce jest jak w duchowości ... aby odkryć głębiny, należy zejść do podziemia: underground to jest właśnie to miejsce, gdzie należy szukać pewnego rodzaju muzyki.



RUCH ŁAMANIA REGUŁ

Niektòre gatunki muzyczne od zawsze były rzecznikami złego samopoczucia społecznego. Taki był Blues na początku XX wieku, potem Free Jazz lat 50-tych, a nawet Punk w połowie lat 70-tych: walka z fałszywą zacnością, protest przeciwko politycznym porażkom, krzyk bólu z powodu wykorzystywania najsłabszych, okazywanie wstrętu do konsumpcji kapitalistycznej i tak dalej. Gatunki muzyczne, które najbardziej podniosły głos i głośność w latach 70-tych to Rock i Metal, ale - jak to zwykle bywa - po pewnym czasie masę rozprasza przeciwna tendencja, tym razem była to muzyka dyskotekowa z wesołym zaproszeniem do zabawy i zdrowej beztroski. To, co pozostało z Rocka, rozpłynęło się w niemal intelektualnym i kulturalnym poszukiwaniu dźwięku (Yes, Genesis, Emerson, Lake & Palmer, Jethro Tull), przez co Punk pozostał samotnym głosem pośród hałaśliwego tłumu. W rzeczywistości już na początku lat 80-tych głos muzyki Punk stał się ochrypły i bezdźwięczny, niemal rozpuszczony przez lawinę muzyki, która nazywa siebie Pop (popularną), tak rozległą, że Punk dzieli się na dwa trendy. Pierwszym była New Wave, styl o charakterze protestu, ale bardziej artystycznego, wyrafinowanego, melodyjnego, często mylonego z muzyką Pop. Drugim trendem była tendencja do marginalizacji, Hardcore Punk to radykalizacja tak hermetyczna, że pozostaje ona gettem dostępnym dla nielicznych. Zdanie Billie Joe Armstronga, wokalisty Green Day: „Punk Rock nie żyje ... a ja go, kurwa, zabiłem!” jest bardzo prawdziwe, ponieważ Armstrong, transformując go w Punk Pop, uczynił go nieszkodliwym, oswojonym, niezrozumiałym właśnie dlatego, że jest komercyjnie bardzo powierzchowny.


RIOT GRRRL

Jest to podgatunek muzyki Punk z lat dziewięćdziesiątych. Grupy należące do tego podgatunku wyróżniają się przede wszystkim tym, że składały się tylko z kobiet w pozycji silnie wojującego feminizmu i aktywizmu politycznego. Zajmowały się one takimi tematami jak gwałt, przemoc domowa, seksualność (w tym lesbijstwo), seksizm, dominacja mężczyzn i władza kobiet. Zainspirowane Joan Jett odrzucały biznes muzyczny i gardziły wytwórniami muzycznymi. Oczywiście w świecie takim jak nasz, gdzie rynek rządzi, jest to krok ku skazaniu na zniknięcie z pola widzenia i tak oto ruch zniknął bez hałasu, zaś termin RIOT GRRRL został nieprawidłowo zastosowany względem niektórych odnoszących sukcesy artystek, w tym PJ Harvey i Hole, ale prawdziwe grupy Riot Grrrl nigdy nie osiągnęły znaczącej sławy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz