Muzyka widziana sercem i słuchana duchem

HEAVY METAL


Naprawdę nie mam ochoty być nazywanym ojcem Metalu;
bardziej starszym bratem.

- Ozzy Osbourne -


HEAVY METAL - METAL CIĘŻKI

Wywodzi się z Hard Rocka i charakteryzuje się bardzo agresywnymi rytmami i potężnym brzmieniem, uzyskanym poprzez akcentowanie, wzmacnianie i zniekształcanie dźwiękòw gitar, basów, a czasem nawet głosów. Istnieje wiele stylów i podgatunków Heavy Metalu; w konsekwencji istnieją także melodyjne i komercyjne podgatunki oraz inne, o ekstremalnych i undergroundowych brzmieniach.


Problemem jest skupienie się na szybkości, na tempie Metalu, bo wtedy możemy stracić z oczu uczucia. Prędkość jest jak narkotyk, im szybciej jedziemy, tym mniej czujemy, oto mechanizm nie - czucia,
dopóki się nie rozbijemy. Z muzyką jest podobnie ... Mózg dostaje bzika, wystarczy mu nie czuć, wrażenie podobne jest temu, co czuje szaman, gdy wchodzi w trans. Ale szaman staje się na tej drodze wyczulony i wrażliwy; Metal jest cięższy, nawet głos jest irracjonalny, niezrozumiały, prędkość pochłania wszystko.
Z tego powodu podejście do niektórych rodzajów Metalu jest bardzo trudne i dla wielu niemożliwe, jakby ci muzycy celowo chcieli ukryć i pogrzebać uczucia w zawrotnym tempie (inni ludzie topią je w alkoholu, filozofowie i naukowcy w krytykowaniu czystego rozumu etc.). Wszystkie te ludzkie kategorie są takie same: wydają się trochę bezduszni z własnego wyboru. Ich serce nie bije, ale bije (uderza), kropka.


POCHODZENIE NAZWY HEAVY METAL

Istnieje kilka źródeł, oto niektòre:

- Jako pierwsi wykorzystali ją Steppenwolf w utworze Born to Be Wild, wydanym w albumie z 1968 roku o tym samym tytule. Piosenkę dołączono do ścieżki dźwiękowej filmu Easy Rider; w tej piosence "heavy metal thunder" pojawia się w odniesieniu do dudnienia dwucylindrowych motocykli Harley Davidson.

- Słowo „heavy” (dosłownie „ciężki”, ale o pierwotnym znaczeniu „poważny" lub „głęboki") weszło do slangu beatowego jakiś czas wcześniej, ale w odniesienie do „heavy music" (powolniejszej i bardziej wzmocnionej wersji muzyki Pop), więc było już dość powszechne. Jednym z przykładów jest debiutancki album Iron Butterfly, zatytułowany Heavy (1968).

- Pierwsze użycie tej nazwy w literaturze przypisuje się autorowi kontrkultury Williamowi S. Burroughsowi. W swoim opowiadaniu The Soft Machine z 1962 roku Burroughs przedstawił postać Uranian Willy, "the heavy metal kid". W swej kolejnej powieści z 1964 roku, zatytułowanej Nova Express, heavy metal pojawia się jako metafora narkotyków.


Mam tyle metalu w głowie, że
gdybym przeszedł nago przez wykrywacz metalu na lotnisku,
wyłby jak szalony jeszcze przez wiele godzin.


POCHODZENIE DŹWIĘKU HEAVY METAL TO HARD ROCK
Heavy Metal narodził się z mieszanki Bluesa i Rocka już w połowie lat sześćdziesiątych, w Wielkiej Brytanii. Termin Heavy był używany jako przymiotnik określający niektóre piosenki bardzo Pop (popularne), ale o wyraźnym akcencie siły, szybkości, twardości, ciężkości, piosenek, które w tamtych czasach były Rock & Roll lub Blues Rock, a potem zaczęto nazywać je Hard Rock: Led Zeppelin, Deep Purple, Rush, Triumph, UFO czy Sir Lord Baltimore (pionier Heavy Metalu, pochodzący z Brooklynu; grupa powstała w 1968 roku).




8 GAŁĘZI HARD ROCKA

Hard Rock został przekształcony w 8 dobrze wyróżniających się nurtów, w zależności od muzycznych niuansòw, różnego tempa i odmiennego rytmu (Progressive Rock, Psychedelic Rock, Glam Rock,  Blues Rock, AOR= adult oriented rock, Pop Rock, Punk Rock i Heavy Metal). Jak to ze wszystkimi formami sztuki bywa, także muzyka przedstawia wiele przykładów twòrczości na granicach gatunków, którą można zaklasyfikować do więcej niż jednej kategorii. Jednak między Hard Rockiem a Heavy Metalem nie możemy mówić o krzyżowaniu się tak, jakby były obcymi sobie stylami, a jednak nie są też one tym samym. Fakt ten wywołał debaty i kontrowersje dotyczące klasyfikacji grup w ramach tych dwóch etykiet: o wielu grupach nie wiadomo tak naprawdę, czy są Hard Rockowe, czy Heavy Metalowe. Nic więc dziwnego, że wszystkie zespoły Heavy Metalowe lat siedemdziesiątych zawsze były klasyfikowane także jako Hard Rock. Dopiero pod koniec lat siedemdziesiątych powstały zespoły, które wyeliminowały elementy Hard Rocka i Bluesa. Ten nowy model został uznany za czysty Heavy Metal, a pierwszymi i najbardziej znanymi zespołami, które tworzyły ten rodzaj muzyki, były: Judas Priest, Iron Maiden, Saxon i Motörhead.

Moim zdaniem to Black Sabbath dali początek temu, co zwykliśmy uważać za Heavy Metal i nie ma dziś zespołu, który nie byłby w żadnym stopniu pod wpływem grupy Tony'ego Iommi.

- Peter Steele -

ROZPRZESTRZENIAJĄCE HEAVY METAL TSUNAMI LAT 80 -TYCH

Nowy czysty Heavy Metal z trudem utrzymywał się na gigantycznej fali muzyki lat 80-tych, pełnej eksperymentów, nowości, technologii, (New Wave of British Heavy Metal - NWOBHM). W połowie lat 80 -tych grupy wybrały dwie drogi: albo w kierunku speed / thrash metalu, albo  w kierunku pop metalu, który budził więcej sensacji, był bardziej popularny i komercyjny. W rzeczywistoście był to Hard Rock zawierający wiele starych i nowych dźwięków, zwany Hair Metal (a także Glam Metal): Europe, Mötley Crüe, Quiet Riot, Twisted Sister, Ratt, Cinderella, Guns N' Roses, Poison, Warrant, Great White, John Norum, Bon Jovi  i wiele innych.



Muszę powiedzieć, że nienawidzę tej pieprzonej nazwy „heavy metal".
Nie ma żadnej konotacji muzycznej. Ale dopóki są ludzie potrzebujący
wyładować swój gniew, Heavy Metal przetrwa.

- Ozzy Osbourne -


Widziałeś wideo Madonny? Przysięgam na Boga, że ​​gdybym zrobił coś takiego, musiałbym się ukrywać. Są krzyże, które płoną, krwawiące krucyfiksy i wszelkiego rodzaju bzdury w tym wideo. A gdybym ja to zrobił, powiesiliby mnie za jaja. Jaka jest różnica? Może powinienem mieć przeszczepione cycki!

- Ozzy Osbourne -


1970, ALBUM NOSI TYTUŁ "BLACK SABBATH"

Prawdziwy Wielki Wybuch, Big Bang Heavy Metalu wydarzył się wraz z pojawieniem się grupy Black Sabbath, kiedy to wydali swój pierwszy album (noszący nazwę zespołu) i ludzie po raz pierwszy usłyszeli zniekształcone dźwięki Tony'ego Iommi, którego mroczne i głębokie gitarowe riffy wygenerowały świat fantazji opętany narkotykami, śmiercią i okultyzmem. Okładka albumu to zdjęcie wykonana w pobliżu zabytkowego młyna z XV wieku (Mapledurham Watermill) znajdującego się w Mapledurham, w angielskim hrabstwie Oxfordshire. Album zawiera 7 utworów, blues jest obecny, ale grany w sposòb okropny, momentami szybciej, czasem wolno i myląco, długie solówki, szorstki dźwięk agresywnych gitar, krzyczący głosu i mocna perkusja. W utworze Black Sabbath Tony Iommi wykorzystuje „Devil's Triad” (opartą na interwale trójtonowym, SOL - REb - RE), silnie dysonansowym i dezorientującym interwale muzycznym, który w średniowieczu nazywano w muzyce "diabolusem". Muzyka Black Sabbath, choć z cechami podobnymi do Led Zeppelin i Deep Purple, prezentowała cięższe i mroczniejsze dźwięki, z odniesieniami do demona i okultyzmu i to właśnie ta cecha uczyniła z nich pionierów tego mrocznego odcienia, który charakteryzował wówczas Heavy Metal.
Album Black Sabbath był tortem, do którego w tym samym roku 1970 dodano wisienkę: album Paranoid, przez wielu uważany za najlepszy album Black Sabbath, a zdaniem niektórych za najlepszy na narodziny Heavy Metalu.


Black Sabbath to Beatlesi Heavy Metalu.

- Dave Navarro -



DŹWIĘK BLACK SABBATH RODZI SIĘ Z CIEMNOŚCI I SZALEŃSTWA

Historia Metalu zaczyna się amputacją, ktòrą przeszedł Tony Iommi, gitarzysta Black Sabbath. Winny był wypadek w fabryce.Tony sam stworzył plastikowe protezy, a gdy struny raniły mu palce, kupił odmienne struny i obniżył strojenie, dzięki czemu uzyskał charakterystyczne brzmienie Black Sabbath: ciemne, zniekształcone, coś pomiędzy krzykiem a lamentem, wywołując tym mroczną atmosferę, która nadała niepowtarzalny charakter powstającemu Heavy Metalowi. Do tego Ozzy Osbourne podarował basiście Geezerowi Butlerowi książkę napisaną po łacinie, która mówiła o czarnej magii i z której czerpał halucynacje i inspiracje do niektórych piosenek (w tym do utworu "Paranoid"). Nazwa grupy zaczerpnięta została z horroru pt.: "Black Sabbath" z 1963 roku. Ozzy położył wisienkę na torcie swoją mroczną i diabelską postawą. Ten zabójczy i diaboliczny, mroczny stereotyp stał się charakterystyczną postawą całej przyszłości Heavy Metalu.

DOWNTUNING

Tony Iommi, gitarzysta Black Sabbath, grał na gitarze nastrojonej w tonacji Cis (półtorej tonu niżej niż w tradycyjnym strojeniu), podobnie jak Butler na gitarze basowej. Ta zmiana, zgodnie z deklaracją gitarzysty, została zaadoptowana zarówno ze względu na jego odcięte palce, jak i po to, by dostosować się do stylu wokalnego Ozzy'ego i nadania muzyce Black Sabbath cięższego brzmienia. Chociaż Jimi Hendrix i inni wypròbowali tę praktykę już w przeszłości, Black Sabbath jako jedni z pierwszych zastosowali tzw. „downtuning”, praktykę, która stała się niemal standardem dla wielu zespołów rockowych i heavy metalowych.

ROGI

Pierwszym, który nadał "rogom" status etykietki czy znaku Heavy Metal, był ówczesny wokalista Black Sabbath - Ronnie James Dio. Autorstwo tego gestu jest od zawsze przedmiotem dyskusji, o swoje prawa walczył również Gene Simmons z Kiss. Jednakże krytycy i sam James Dio argumentują, że gest ten nie został wprowadzony do muzyki przez Simmonsa, ale przez Johna Lennona z The Beatles w 1967 roku. A do tego Ronnie J. Dio przyznał, że znaku rogòw nauczył się od swej włoskiej babci, która używała go do odpierania urokòw. Mitologia opowiada, że Minotaur został zrodzony ze związku Pazyfae, żony Minosa, i byka zesłanego przez Posejdona. Minotaur był rogaty, a ludzie przypominali swojemu królowi Minosowi o zdradzie, pokazując mu ten typowy gest ręką. Powszechnie i w wielu zakątkach świata, jeśli nie jest skierowany specjalnie ku konkretnej osobie, gest rogów jest zabobonnie wykonywany w celu uniknięcia pecha lub urokòw, na tej samej zasadzie jak dotykanie przedmiotòw z żelaza, niemalowanego drewna, a gdzieniegdzie nawet jąder lub lewej piersi.

NIEZBĘDNY KLAWISZ HEAVY METALU

Led Zeppelin to jeden z tych zespołów, które trudno zaklasyfikować do tylko jednego gatunku muzycznego ze względu na bogactwo i różnorodność przeprowadzonych przez nich eksperymentów dźwiękowych oraz zróżnicowane rytmy. Nie można powiedzieć, że jest to zespół Heavy Metal w przeciwieństwie do Black Sabbath, który podarował muzyce zdecydowanie metalowy odcień. Led Zeppelin pozostał bardziej bluesowy, nawet jeśli był to Hard and Rock Blues na najwyższym poziomie. Niektóre z ich piosenek zawierają bardzo heavy metalowe ślady, wystarczy pomyśleć o „Communication Breakdown” z ich pierwszego albumu z 1969 roku. Ramones uznali ten utwòr za inspirujący, prawdziwie proto punkowy kawałek.


WPŁYWY MUZYKI PUNK NA HEAVY METAL

Pod koniec lat 70-tych skrzyżowały się dwa prądy: wschodzącego Punka '77 z jego duchem „zrób to sam”, który doprowadził do narodzin niezależnych wytwórni z braku oficjalnych środkòw i promotorów. "Fanzine" to angielskie słowo pochodzące od macedońskiego słowa zrodzonego z połączenia słów fan (od fanatyków, pasjonatów) i magazine (czasopisma); Punk sam promował swoją muzykę. 
Nowy Heavy Metal był twardszy, czystszy, bez żadnej mieszanki z klasycznym bluesem, zupełnie jak Punk. Look Punk również częściowo wpłynął na look Heavy Metal: skórzane stroje, ćwieki, ekscentryczne fryzury z włosami lub bez wosòw. Kiedy Punk został zepchnięty na margines przez Pop, Harcore Punk stworzył swoją wyspę odkupienia i przetrwania, podobnie jak Heavy Metal, inspirowany Harcore Punkiem, ruszył w stronę Trash. Sam Cliff Burton z Metalliki (grupa, która stała u szczytu rodzącej się sceny thrash metalowej) twierdził, że miał na niego wpływ Punk, zwłaszcza takie zespoły jak Misfits. Basista Venom Conrad Lant, a także lider Lemmy Kilmister, który wcześniej grał w zespołach punkowych, czy Jeff Hanneman ze Slayera, zawsze deklarowali swoją miłość oraz wpływ, jaki miał na nich Harcore Punk. Oczywiście w Punku brak techniki jest wirtuozerią tego rodzaju muzyki, podczas gdy w Heavy Metalu technika instrumentalna jest bardzo dokładna (na marginesie: jak można zapomnieć, że Lemmy Kilmister próbował nauczyć Sida Viciousa z Sex Pistols gry na basie :)).


WIRTUOZERIA GITARZYSTÓW

Eksplozja wirtuozerii na gitarze elektrycznej sprawiła, że ​​Heavy Metal stał się jednym z najbardziej fascynujących scen tego zjawiska. Jimi Hendrix był już sławnym pionierem, kolejnym kemieniem milowym stał się Eddie Van Halen ze swoim solo "Eruption". Nie możemy zapomnieć o: Ritchie Blackmore (Deep Purple), Uli Jon Roth (Scorpions), Randy Rhoads (Quiet Riot) i Yngwie Malmsteen (Alcatrazz). Ich technika, szybkość, poszukiwanie precyzji i rytm stały się sukcesją wszystkich gitarzystów, także tych spoza rodzaju Heavy Metal.


5 fałszywych mitów na temat HEAVY METALU


1. Najczęściej popełnianym błędem jest przekonanie, że cała muzyka składająca się ze zniekształconych brzmień gitar oraz ostrych lub gardłowych głosów to Heavy Metal. Istnieją dziesiątki podgatunków należących do Heavy Metalu, ale mówiąc ściśle, Heavy Metal jest jedną z wielu gałęzi zrodzonych z Hard Rocka. Na początku mogliśmy myśleć o zespołach takich jak Black Sabbath czy Led Zeppelin w kategoriach Heavy Metal, ale dziś już tam ich nie ma ... To oni są autorami podwalin pod muzykę Heavy Metal, ale byli wtedy zespołami hard rockowymi.

2. W oczach wielu Heavy Metal ròwna się przemocy, destrukcji, narkotykom itp.… Jest oczywiste, że gatunek, który rozwija się jako protest społeczny, jest zasadniczo pesymistyczny, ale ... powojenny Jazz był również pełen narkotyków, morderstw i przestępczości. Muzyka, tak jak piłka nożna, dla niektórych zbirów może stać się jedynie wymówką, instrumentem, środkiem, a nie celem, więc to nie muzyka czy piłka nożna podżegają do przemocy. To człowiek stosujący przemoc znajduje takie środki, by wyrazić siebie. Heavy Metal zawsze miał reputację niegodziwości i ekstrawagancji ... ale czy nie uważacie przypadkiem, że to wojny polityków i ekstrawagancja, z jaką oszukują ludzi swoimi obietnicami, są złe? 
 
3. Sceneria Heavy Metalu składająca się z czaszek, krzyży, krwi, sztyletów itp.... Otòż nie jest zorientowana ani wymierzona w religię. Wielu ludzi bierze te znaki za atmosferę odpowiednią dla satanistycznych obrzędów, a tymczasem większość zespołów czyni aluzję do daremności życia w obliczu śmierci, do uczucia strachu, a więc oddają nastrój grozy, nihilizm, ciemność przyszłości i ignorancji wobec faktu naszego istnienia. Oczywiście to śmierć jest często w centrum zainteresowania tej muzyki, ale śmierć spowodowana wojnami, nadużyciem władzy, ludzką niemocą. Niekoniecznie jest podszyta diabłem, jak myśli większość. Nie przestanę przypominać, że najczęściej widzimy to, czym sami jesteśmy, klasyczne "modli się pod figurą, a ma diabła za skòrą"; trudno wòwczas o niewinne, czyste i prawdziwe spojrzenie na otaczający nas świat...

4. Niektóre zespoły mają w swym dorobku pojedyncze utwory Heavy Metal, tak jak na przykład Black Sabbath, ale nie są to zespoły Heavy Metalowe, są to głównie zespoły hardrockowe i jego podgatunki.

5. Błędem jest myśleć, że teksty piosenek Heavy Metal koncentrują się głównie na satanizmie. Przeważnie są to protesty przeciwko degradacji, samotności, przeciw społeczeństwu bez przyszłości, idiotyzmowi władców, niejednokrotnie inspirowane są nawet starożytnymi legendami i mitami, a niektóre grupy, takie jak Bathory, czerpią inspirację z muzyki klasycznej. Głównym tematem Heavy jest walka o władzę między ludźmi oraz między dobrem a złem. Więc powiedzmy sobie jasno: gatunkiem, który najbardziej chwali satanizm jest Black Metal, ale nie cały Heavy. Konieczne jest zatem sprecyzowanie (istnieje nawet przeciwprąd do Black Metalu, którym jest chrześcijański metal), że zdarzają się sporadycznie piosenki, które odnoszą się do diabła, ale zjawisko to przynależy do wszystkich gatunków muzycznych, jak sam szatan do naszego ludzkiego życia. Trudno udawać, że temat nie istnieje. To samo dotyczy przemocy czy rasizmu. Są to tematy, które spotykamy we wszystkich gatunkach, nie tylko w muzyce, ale i literaturze i sztuce, dlatego błędem jest myślenie, że Heavy Metal stworzony jest wyłącznie i ekskluzywnie z tych tematów.


„Jeśli muzyka jest zbyt głośna, jesteś na nią za stary.”
(Ted Nugent)

Silne wzmocnienie głośności jest jedną z osobliwości Heavy Metalu. Przykłady zespołów, które szczycą się mocą „watów” i swymi systemami wzmacniającymi to Motörhead i Manowar. 
Manowar utrzymują prymat w Księdze Rekordów Guinnessa osiągając 129,5 decybeli, więcej niż odrzutowiec.


VOICE OF BACEPROT

Znane są również jako VoB (słowo „hałaśliwy” w języku sundajskim, ich etnicznym języku). Te trzy nastoletnie dziewczyny to indonezyjski zespół metalowy. Zespół założyły w 2014 roku jako uczennice. Nauczyciel muzyki w ich szkole został ich menadżerem. To muzułmańskie trio spotkało się z oporem konserwatywnych muzułmanów w ich rodzinnym mieście Garut na Zachodniej Jawie. Jest jednak wielu fanów i autorytetów, które je wspierają. Ich piosenki, będące mieszanką indonezyjskiego i angielskiego, mówią o tolerancji, równości płci, środowisku i prawie do niezależności. Dziewczyny zwalczają stereotypy tego rodzaju islamu, który chce, aby były uległe, zakryte, zamknięte w domach, najlepiej w charakterze młodych żon. Nie powstrzymały ich nawet groźby fundamentalistów.



HEAVY METAL I MUZYKA KLASYCZNA

Twòrczość Bacha z jego klawesynem przypomina dźwiękiem metalowe solówki na gitarze elektrycznej. Jeśli dodamy do tego nieprzerwaną i bardzo szybką perkusję, zrozumiemy, jak wirtuozeria muzyki klasycznej dorównuje szybkości Heavy Metalu. Pierwszymi, którzy wprowadzili elementy muzyki klasycznej do Hard Rocka, byli Deep Purple w Concert For Group & Orchestra (1969).
Wśród autorów muzyki klasycznej, którzy wywarli wpływ na Heavy Metal, należy wymienić Bacha, Paganiniego, Mozarta, Liszta, ale przede wszystkim Wagnera. Muzyka barokowa jest często reinterpretowana w tonacji gotyckiej. Od początku lat dziewięćdziesiątych Metal, zwłaszcza europejski, podąża w tym kierunku, posługując się de facto także instrumentami symfonicznymi, czego przykładem są Therion uważani za ojców metalu symfonicznego. Albo odwrotnie: 2Cellos to duet wiolonczelistów, którzy proponują nowoczesne motywy metalowe w klasycznej tonacji. 
A jednak Heavy Metal jest i pozostaje odrębnym światem. Światem mimo wszystko skażonym elementami z innych stylów, w tym muzyki klasycznej.


 GŁOS KRZYCZY

Jedną z charakterystycznych cech Heavy Metalu jest odmienna modulacja głosu, a krzyk nie jest jedynie sporadycznym elementem, ale sposobem śpiewania przez cały czas trwania utworu. Różne  są style: od bardzo mocnych wzlotów po tony głębokie i gardłowe. Niektóre głosy są chrapliwe, inne huczą, inne są naprawdę niezrozumiałe, ponieważ głos "czołga się" amortyzowany "pozagrobowym" basem; są to raczej techniki wokalne, a nie faktyczne śpiewanie, stosowane zwykle w bardziej ekstremalnych podgatunkach Heavy Metalu i Hardcore Punka. W języku angielskim noszą nazwę "growl" lub "scream". Tutaj głośność nie wystarcza, pojawia się także narzucone przez krzyk zachowanie ... 
Często krzyczymy, gdy jesteśmy na coś źli tylko po to, aby podkreślić, że nie czujemy się zrozumiani lub jesteśmy uciskani i że nasz rozmówca, jakkolwiek jesteśmy z nim fizycznie blisko, wewnętrznie jest przez nas odczuwany daleko; więc krzyczymy, aby nas usłyszano. Taki styl śpiewania może zdecydowanie przerażać tych, którzy nie są do niego przyzwyczajeni i nawet zmuszać do ucieczki, bo przesłanie, najczęściej niezrozumiałe w tych piosenkach, już się nie liczy, a liczy się wrażenie emocjonalnej napaści. 



OŚMIORNICA RODZAJÓW METALU

W połowie lat osiemdziesiątych prawidłowe użycie wyrażenia "heavy metal" staje się przedmiotem dyskusji ze względu na rozprzestrzenianie się gatunków wysoce nowatorskich lub „odbiegających” od trendu wyznaczonego przez założycielskie grupy gatunku. Nowe i często sprzeczne podklasy są tworzone przez fanów, wytwórnie płytowe i magazyny. Aby nie zgubić się w tych labiryntowych meandrach różnych stylów, tworzymy mapę tych najważniejszych; istnieje ponad 50 podgatunków, skatalogowaliśmy najbardziej oderwane i wpływowe oraz pominęliśmy mniej znaczące pochodne:

1. Początki lat 60-tych to ciężkie dźwięki, stąd HARD ROCK
2. Pierwsze zespoły ulegały bardzo silnemu wpływowi Bluesa granego w trybie Hard (Deep Purple, Led Zeppelin, Black Sabbath), są to zespoły HARD ROCK BLUES lub BLUES METAL
3. Niektóre grupy, bardziej niż inne, miały na celu zaimponować widowni szokując i wywołując skandal, SHOCK ROCK (Alice Cooper, Kiss, Stooges)
4. DOOM METAL charakteryzuje się mrocznymi dźwiękami i powolnymi rytmami, które przywołują dramatyczne klimaty i dekadenckie melodie, akcentowane często tekstami o okultyzmie, introspekcji i cierpieniu. Już Black Sabbath, podobnie jak Pentagram w latach 70-tych, są prekursorami gatunku, który będzie miał swoją ekspansję w latach 80-tych (i ma z kolei wiele podgatunków: Death Doom, Drone Doom, Funeral Doom, Gothic Metal, Stoner Metal, Sludge Metal)
5. Nowa brytyjska fala, która sprawia, że czysty ​​Heavy Metal (NWOBHM), a więc bez Bluesa, muzyki klascznej, Doom czy Rocka, narodził się z Iron Maiden, Judas Priest i Motorhead
6. Lata 80-te eksplodują bardzo zróżnicowanym miksem i Metal miesza się z Popem, Rockiem, Bluesem ... Rynek muzyczny został zalany takimi zespołami jak Mötley Crüe, Europe, Bon Jovy, Def Leppard, Quiet Riot, Poison, Twisted Sister i wieloma innymi. Ten rodzaj został nazwany HAIR METAL, ale ponieważ jest niezwykle kolorowy, nazywany jest również GLAM METAL lub POP METAL
7. Pod koniec lat 80-tych Metal staje się brudny, szorstki i uliczny. Jest to ostatni krzyk Glam Metalu lat 80-tych. Tak narodził się Sleaze Metal, którego to gatunku pionierami byli Guns N'Roses
8. We wczesnych latach 90-tych grupy, które mieszają Heavy Metal z innymi gatunkami zewnętrznymi, tworzą model muzyki eksperymentalnej i wykraczającej poza klasyczne kanony: ALTERNATIVE METAL, czyli Faith No More, aby dać klasyczny przykład. Ale ponieważ każdy miks tworzy inny podgatunek, oto rozprzestrzenianie się różnych rodzajów Metalu: Funk Metal, Industrial Metal, Punk Metal, Nu Metal aż po Rap Metal
9. We wczesnych latach 90-tych narodził się STONER METAL, dźwięk, który próbuje przywołać przeszłość w halucynacyjny i psychodeliczny sposób. Słowo "stoner" pochodzi od słowa "zmieniony" (odurzony) i często odnosiło się do szeroko używanej marihuany. Przykładowe zespoły to Kyuss i Sleep, uważane za pionierów gatunku
10. Na początku lat 90-tych z Doom Metalu rodzi się jeszcze mroczniejsze, średniowieczne, tajemnicze brzmienie, GOTHIC METAL. Ma za podstawę nie gitarowe riffy, ale przede wszystkim obfite użycie instrumentòw klawiszowych zdolnych do tworzenia eterycznej i "upiornej” atmosfery
11. Metal spotyka się ze światem elektroniki, utwory tworzone są przy pomocy syntetyzatoròw oraz metodami komputerowymi; tu rodzi się INDUSTRIAL METAL, najbardziej szorstkie połączenie Rocka i muzyki elektronicznej. Dwie grupy są protoplastami gatunku: Nine Inch Nails i Rammstein. Gatunek ten sięga dalej do CYBER METAL, gdzie dźwięk jest bardziej futurystyczny i przestrzenny, a nawet głosy tworzone są na syntetyzatorze
12. Wczesne lata 80-te, z Heavy Metalu narodził się bardzo szybki i mocny trend, który ma swoje korzenie w Punku. Jako pierwszy tworzył w ten sposòb Motörhead, ale ich cechą charakterystyczną była nie tylko szybkość, ale również czysta i wyraźna technika. W tym sensie Speed Metal zawsze pozostawał wierny korzeniom Heavy Metalu, pomimo wpływu zewnętrznego gatunku, takiego jak Hardcore Punk. Dzięki swojej wytrzymałości i technice, prędkość szybko przekształciła się w THRASH METAL, co pozwoliło na większą różnorodność i swobodę pod względem tempa i umiejętności gry. Pierwszymi autorami tego gatunku byli Metallica, Slayer, Anthrax i Megadeth, którzy razem utworzyli tzw. „Wielką czwórkę” Thrashu
13. Lata 90-te były dekadą upadku, patrząc z perspektywy boomu lat 80-tych. Ale w tym upadku wiele gatunków próbowało ponownie wznieść się i utrzymać. GROOVE METAL wywodzi się z Trashu, wyróżnia się wolniejszymi tempami i rytmami bardziej poważnymi oraz obsesyjnym brzmieniem. Exhorder jako pierwsi eksperymentowali z dźwiękami tego typu, potem pojawiły się Panteras i inni
14. Trash był inspiracją dla Hardcore Punka. Razem dali początek dla PUNK METAL a następnie jego kontynuacji METALCORE (który z kolei ma 4 podgatunki: Mathcore, Deathcore, Melodicore Metal i Electronicore)
15. BLACK METAL o niezwykle zniekształconym i gwałtownym brzmieniu, mającym na celu stworzenie złowrogich, makabrycznych, mrocznych wrażeń, porusza tematy często bliskie satanizmowi, pogaństwu i antychrześcijaństwu. Zespoły są głównie undergroundowe, skandynawskie. Nazwa „black” pochodzi od tytułu drugiego albumu grupy Venom, Black Metal (1982). Z orkiestrowego dodatku narodził się Symphonic Black Metal
16. DEATH METAL charakteryzuje się dźwiękiem składającym się z wolnych i obsesyjnych temp, szybkich rytmów, gwałtownych zmian tempa, od prostych i brutalnych po złożone i wyrafinowane, chorobliwe teksty i gardłowe głosy. Ta różnorodność pozwoliła Death Metalowi na połączenie się ze wszystkimi innymi rodzajami Metalu, stąd aż 12 podgatunkòw (Melodic Death Metal, Progressive Death Metal, Technical Death Metal, Symphonic Death Metal, Brutal Death Metal, Blackened Death Metal, Death Doom Metal, Deathcore, Death 'n' roll, Grindcore, Deathgrind, Thrash Death Metal)
17. Czysto szwedzkim fenomenem jest VIKING METAL, który narodził się jako ewolucja Black Metalu, ale stał się wolniejszy. Teksty, na ogół o charakterze epickim, często opowiadają o legendach skandynawskiej mitologii, pojawiają się chóry i lokalne, folklorystyczne dźwięki
18. Gitarowa wirtuozeria zawsze eksperymentowała z muzyką klasyczną, integrując ją z Metalem i dając początek niesamowitej różnorodności gatunków: NEOCLASSICAL METAL. Z dodatku orkiestry rodzi się SYMPHONIC METAL i jego pochodne
19. POWER METAL to także styl epicki, z długimi utworami i motywami związanymi z mitologią, fantasy, science fiction i metafizyką oraz elementami symfonicznymi
20. FOLK METAL łączy Heavy Metal z dźwiękami inspirowanymi muzyką ludową z różnych kultur, dając początek wielu podgatunkom: Celtic Metal, Medieval Metal, Oriental Metal, Latin Metal, Viking Metal, Pagan Metal
21. PROGRESSIVE METAL odtwarza wiele typowych elementów Rocka Progresywnego w tonacji ciężkiej z wirtuozerią poszczególnych instrumentalistów, w niektórych przypadkach przenoszonych do ekstremalnych poziomów i czasu trwania piosenek, aż do zmieszania z dowolnym rodzajem muzyki eksperymentalnej, stąd pochodzenie Avant-garde Metalu
22. SLUDGE METAL charakteryzuje się silnym przestrojeniem gitar i basów, rzekami przytłaczających riffów, feedbackiem, wykrzyczanym wokalem i bardzo punkową perkusją; teksty mają wątki socjologiczne lub polityczne, o agresywnym tonie i zdecydowanej krytyce ucisku. Termin "sludge" („szlam”) jest powszechnie używany w odniesieniu do substancji odpadowych pochodzących z oczyszczania ścieków
23. POST METAL to undergroundowy gatunek o niewielkiej popularności, trudny do sklasyfikowania i zdefiniowania, ponieważ jest eksperymentalnym majsterkowaniem zanieczyszczonym wieloma stylami i dźwiękami, które są zmieszane z Heavy Metalem. Głos jest w tle, istnieje kontrast między fragmentami cichszymi (prawie "ambient") a mocniejszymi. To intensywnie emocjonalna muzyka, często relaksująca, z powolnymi, ale mocnymi rytmami


AIR GUITAR

"Air guitar" to angielskie wyrażenie, które wskazuje na naśladowanie gestu gry na gitarze i udawanie, że trzyma się ją w rękach. Nie można stwierdzić, kto pierwszy wymyślił ten gest, jest wiele przypadków na koncertach, oczywiście najbardziej zapamiętany jest Joe Cocker - "air guitar" eksploduje w 1969 roku na scenie Woodstock, kiedy Joe udaje, że gra na gitarze w utworze "With a little help from my friends" i zapala szalejący tłum. Z roku na rok zjawisko to zdobywa coraz większe rzesze fanów, szczególnie w gatunkach muzycznych takich jak Hard Rock, Heavy Metal czy Punk. Od 21 lat w Finlandii, Oulu Music Video Festival jest gospodarzem wydarzenia Air Guitar World Championship.


HEADBANGING

Headbanging polega na gwałtownych ruchach głowy w rytm muzyki, a style są bardzo różne: ruchy okrężne, wahadłowe, w górę i w dół, naprzemienne w czasie, na boki, we wszystkich kierunkach, krótko mówiąc, jest to fala ruchów, które często towarzyszą wyglądowi naprawdę fascynujących fanów Metalu. Badania naukowe wykazały, że istnieje duże prawdopodobieństwo kontuzji, jeśli amplituda ruchów głowy przekracza 75 °; dłuższy czas lub większe wahania zwiększają prawdopodobieństwo i wagę potencjalnych obrażeń. Terry Balsamo, gitarzysta alternatywnej grupy metalowej Evanescence, doznał udaru w listopadzie 2005 roku, który według lekarzy był spowodowany machaniem głową. Sam Jason Newsted, były basista Metalliki, miał problemy z szyją po latach headbangingu, które nazwał „fizycznymi obrażeniami, jakie sobie wyrządziłem, grając muzykę, którą kocham”.


CROWD SURFING

Crowd surfing polega na przenoszeniu jednej osoby nad głowami reszty widowni. Jest to zwyczaj dominujący głównie na koncertach rockowych i czasami surfowanie po tłumie następuje po nurkowaniu ze scen (stage diving). W 2000 roku na Roskilde Festival zginęło dziewięć osób, a wiele zostało stratowanych i poranionych podczas koncertu Pearl Jam. Od tego czasu surfowanie w tłumie jest nielegalne na większości festiwali i koncertów w Europie.


POGO I MOSH

Pogo to taniec wywodzący się z Punka, a polega na skakaniu i popychaniu innych uczestników rozrywki, podczas gdy Moshing to Pogo, ale bardziej gwałtowne. Nierzadko zdarza się, że uczestnicy doznają kontuzji lub są tratowani. Mimo że złośliwość nie jest akceptowana i tolerowana i istnieje pewien kodeks zachowania, instynkty łatwo przejmują kontrolę i zabawa kończy się zranieniem siebie w niejednoznaczny, żeby nie powiedzieć głupi sposób. Absurdalna jest zabawa zwana Wall of Death, Ścianą Śmierci, gdzie publiczność dzieli się na dwie części tworząc dziesięciometrową przestrzeń, by rzucić się biegiem w swoją stronę i zderzyć podczas szczególnie gwałtownych lub szybkich przejść utworu muzycznego. Odmianą „ściany śmierci” jest „dół śmierci” (wersja okrągła).


HERO METAL A CAPPELLA

Van Canto to niemiecki zespół heavy metalowy a cappella, składający się z sześciu wokalistòw, w tym jednej kobiety. Wszystkie głosy starają się naśladować instrumenty, czasami jednak akompaniuje im prawdziwa perkusja. W 2006 roku zespół wydał swój pierwszy album zatytułowany A Storm to Come. 

„Jest wiele świetnych zespołów a cappella, ale większość z nich tworzy Pop lub Jazz. Więc musieliśmy wypełnić tę dziurę w muzyce Heavy Metal.”

(Stefan Schmidt)


CHRZEŚCIJAŃSKI METAL - WHITE METAL

Bardziej niż gatunkiem muzycznym, White Metal jest postawą lub zachowaniem, które krzyżuje się z każdym rodzajem Metalu, a którego specyfika tkwi w temacie i celu twòrczości: szerzenie przesłania dobra, Boga, pokoju, wiary i moralności w tekstach piosenek. Za ojców chrześcijańskiego metalu uważa się w Ameryce kalifornijskich Stryperów, chociaż istniały już awangardy, takie jak Jerusalem w Szwecji. Jest kilka Kościołów, które pozwalają chrześcijańskim zespołom metalowym występować w swoich siedzibach.


METALARY

Świat Heavy Metalu narodził się jako męski, trudno sobie wyobrazić, by nawet kobiety mogły wydobywać z siebie takie tony głosu i tyle agresji. Zarówno dzięki emancypacji kobiet jak i zmienionym czasom, kobiety dotarły wszędzie i nawet w Metalu jest ich wiele, kobiet godnych światowej sławy. Już w latach 70-tych niektóre kobiety zaczęły mocno uderzać (Lita Ford z Runaways), ale pierwszym gryzącym głosem była wokalistka Warlock, Doro Pesch. Głosem jeszcze bardziej "trasher" jest Sabina Classen. Prawie całkowicie żeński zespół Derketa szczyci się mrocznym, hipnotycznym głosem Sharon. Nie można pominąć przepastnego i przerażającego głosu żeńskiej grupy Death Metal Mythic. Bardzo znana jest wokalistka grupy Arch Enemy, Angela Gossow oraz Veronica Freeman, wokalistka Benedictum. Ale jest też słodki głos słowika, jak Simone Simons z Epica, grupa Symphonic-Power Metal czy Polka Marta Gabriel z Crystal Viper. Kanadyjska piosenkarka grupy The Agonist, Alissa White-Gluz, która łączy w sobie zarówno słodkie, jak i gardłowe głosy, jest typową “suicide-girl”, ale i wegetarianką :) . We Włoszech jedynym międzynarodowym głosem metalowym jest głos z Lacuna Coil z Cristiną Scabbia.




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz